پسنده‌های دیدمانی کشاورزی اعضای هیات علمی دانشکده‌های کشاورزی غرب کشور

اعضای هیات علمی مهم‌ترین عامل در ایجاد و گسترش نگرش پایداری کشاورزی در مجریان این بخش یعنی دانشجویان هستند. این پژوهش با هدف بررسی پسنده‌های دیدمانی اعضای هیات علمی دانشکده‌های کشاورزی غرب کشور نسبت به کشاورزی انجام شد. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر نوع تحقیق پیمایشی اجرا شد. جامعه‌ی آماری شامل 288 تن اعضای هیات علمی دانشکده‌های کشاورزی دانشگاه‌های دولتی غرب کشور (رازی، بوعلی سینا، لرستان، کردستان و ایلام) بود که با استفاده از جدول گرجسی و مورگان، 165 تن از آنان به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای با انتساب متناسب (برحسب دانشکده محل تحصیل و گروه‌آموزشی) گزینش شدند. بر پایه یافته‌ها، نوع دیدمان کشاورزی اعضای هیات علمی دانشکده‌های کشاورزی غرب کشور «میانه» با نمره پایداری 71/13 و بازه نمره پایداری 109-40 ارزیابی شد. آزمون t نشان داد که بین نمره‌ی پایداری اعضای هیات علمی زن و مرد و اعضای هیات علمی تحصیل‌کرده در مقطع دکتریِ دانشگاه‌های داخل کشور و خارج کشور تفاوت معناداری وجود داشت. بین سن و پیشینه‌ی کار اعضای هیات علمی با نمره‌ی پایداری آنان رابطه منفی و معنی‌داری به دست آمد. تحلیل واریانس یک سویه‌ نبود اختلاف معنادار بین نمره‌ی پایداری اعضای هیات علمی و وجود اختلاف معنادار بین نمره‌ی پایداری اعضای هیات علمی گروه‌های آموزشی مختلف را نشان داد. تحلیل رگرسیون ترتیبی نشان داد که شش متغیر جنس، اشتغال به کشاورزی، خارج کشور تحصیل کردن، سن، مرتبه علمی و پیشینه کار سنجش احتمال برآورد دیدمان کشاورزی اعضای هیأت علمی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.